Kraj Hiszpania

Stolica: Madryt
Powierzchnia: 504 645 km²
Ludność: 47 150 tys.
Waluta: euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Język: hiszpański
Wiza: wiza nie jest wymagana
Napięcie: 230 V

Andaluzja

Andaluzja - Costa Almeria

Aragonia

Barcelona

Costa Azahar

Costa Blanca

Costa Brava

Costa De La Luz

Costa del Sol

Costa Dorada

El Hierro

Estremadura

Formentera

Fuerteventura

Galicja

Gran Canaria

Ibiza

Kastylia - La Mancha

Kastylia - Leon

Katalonia

La Gomera

La Palma

Lanzarote

Madryt

Majorka

Minorka

Teneryfa

Zielone Wybrzeże

„Zielone Wybrzeże” ze wspaniałymi kąpieliskami, uroczymi kurortami i doskonałymi warunkami do uprawiania sportów wodnych.

Informacje ogólne

W Hiszpanii jest wiele cudownych regionów, niemniej jednak Zielone Wybrzeże jest wyjątkowe. Szerokie plaże i skalne cyple, o które rozbija się turkusowa woda kontrastują z malowniczymi stokami Gór Kantabryjskich. Każdy turysta znajdzie w tym malowniczym zakątku idealne miejsce na spędzenie urlopu. Złociste pasy piachu rozrzucone są wzdłuż poszarpanej linii brzegowej i sąsiadują z nadmorskimi miasteczkami nastawionymi na ruch turystyczny. Piękny region Hiszpanii nadaje się do uprawiania sportów wodnych, a także jest doskonałym miejscem dla miłośników pieszych wędrówek z racji bliskiego sąsiedztwa malowniczych gór.

Zielone Wybrzeże zajmuje niemalże całą linię brzegową północnej Hiszpanii sąsiadując jednocześnie z wodami Zatoki Biskajskiej oraz takimi regionami turystycznymi jak Galicja i Kastylia Leon. Na krajobraz wybrzeża składają się uwielbiane przez turystów malownicze zatoki i piaszczyste plaże, a także wzgórza i wyższe partie gór poprzecinane mnóstwem strumieni. Atutem turystycznym regionu jest położony w bliskiej odległości przepiękny park Picos de Europa. Większość terenu zajmują Góry Kantabryjskie sąsiadujące z długim wybrzeżem.

Największym miastem Zielonego Wybrzeża jest Gijon z wielkomiejską atmosferą i bogatym życiem nocnym. Miasto ma ciekawe usytuowanie na wzgórzu pomiędzy plażami, a sam jego obszar zajmuje cztery strefy oraz kilka dzielnic. Historia miasta jest niezwykle długa, pierwsze ślady osadnictwa wskazują na neolit i z tego właśnie okresu pochodzą znalezione w okolicy kurhany. Rzymianie natomiast, którzy założyli w okolicy kilka miast, pozostawili po sobie liczne ruiny fortyfikacji. Po upadku Rzymu na północne tereny Hiszpanii sprowadzili się muzułmanie – okres ich panowania przypadł na VII i VIII w. Po średniowieczu przyszły lepsze czasy, rozwinął się port i nasilił ruch statków handlowych, a przemysł stoczniowy funkcjonuje do dziś. Gijon może pochwalić się ciekawymi zabytkami, a miasto najlepiej zwiedzić zaczynając od starówki Cimadevilla skupionej na malowniczym cyplu. Podczas spaceru po wąskich uliczkach można podziwiać wznoszącą się nad miastem górę Monte Santa Catalina, a także niezwykłe zabytki w postaci XVIII-wiecznego Palacio de Revillagigedo z dominującą wieżą zegarową, w której urządzono muzeum historii miasta, rzymskich łaźni i zamku Castro de Campa Torres. Dla pięknych widoków warto zdobyć końcówkę cypla z przepięknym Parque La Atalaya ozdobionym rzeźbą o nazwie „Elegia Horyzontu”. Na tradycyjne, hiszpańskie „paseos” najlepiej wybrać się wieczorem na nabrzeże pełne przytulnych tawern. Jest to również doskonałe miejsce na zakupy, gdyż ciekawych sklepów w tej części miasta nie brakuje. Interesującą atrakcją jest Pueblo de Asturias – duży park etnograficzny, w którym można zobaczyć charakterystyczne dla północnej części Hiszpanii spichlerze „herroes”. Dzieci warto zabrać do Ogrodu Botanicznego oraz wielkiego akwarium z wieloma gatunkami morskich stworzeń. Gijon ma jeszcze jedną zaletę, oprócz historycznego miasta jest wielkim nadmorskim kurortem z wieloma hotelami o różnym standardzie i pięknymi plażami, na których można wygrzewać się bez ograniczeń. Na wschód od starówki rozpościera się miejska plaża San Lorenzo z drobnym, złotym piaskiem, ciekawie prezentuje się również położona za portem jachtowym Playa del Poniente. W okolicy znajduje się wiele dogodnych i spokojnych zatoczek kąpielowych, a na horyzoncie zawsze widać kolorowe żagle miłośników sportów wodnych.

Figueras – niewielkie miasteczko położone przy granicy z Galicją, w którym oprócz zabytków w postaci XIX-wiecznego pałacu Trenor na turystów czeka spokojna, piaszczysta plaża miejska oraz mniej zatłoczona Playa Arnao. Z przytulnych tawern można podziwiać kolorowe jachty kołyszące się na wodzie przy miejscowej marinie.

Tapia de Casariego – urocza wioska rybacka z najlepszą plażą tej części wybrzeża jaką jest piaszczysta Playa de los Campos. Cała okolica usiana jest niewielkimi i ustronnymi zatoczkami kąpielowymi, w których można znaleźć wymarzony spokój i oddać się na wiele godzin promieniom słonecznym i lazurowej wodzie kryjącej świat podwodnych stworzeń, a więc koniecznie trzeba zabrać z sobą maskę z rurką. Wypoczynek gwarantuje niewielka, ale przyzwoita baza noclegowa. Dla aktywnych turystów przygotowano nadmorskie szlaki piesze i rowerowe, poprowadzone wśród zachwycających krajobrazów.

Luarca – miejscowość nazywana „białym miastem Zielonego Wybrzeża”, przez której środek płynie rzeka tworząc jednocześnie z kilkoma mostami niepowtarzalną panoramę miasta. Wolny czas można spędzać spacerując po malowniczym porcie z pięknym molo lub przesiadując w tradycyjnych tawernach. Zabudowa miasteczka pochodzi z XVIII i XIX wieku, a turystów zachęcają do wypoczynku przytulne hotele i dwie plaże z ciemnym, drobnym piaskiem.

Cudillero – jedno z piękniejszych miasteczek na wybrzeżu zbudowane przy malowniczym i kolorowym porcie. Uroku dodają miejscowości kolorowe domki osadzone na stromej podkowie klifów. Od miejscowych rybaków można kupić świeże ryby lub spróbować specjałów kuchni wybrzeża w którejś z przyportowych tawern. Turyści wypoczywający w kurorcie leniuchują najczęściej na położonej po wschodniej stronie letniska złoto-piaszczystej Playa de Aguilar otoczonej malowniczymi wzgórzami z bujną roślinnością. W okolicy znajduje się kilka świetnych punktów widokowych, jak chociażby Mirador del Pico czy latarnia morska Faro de Cudillero.

Aviles – niewielka miejscowość turystyczna z długą, piaszczystą plażą – idealna dla osób szukających ciszy i spokoju. Centralnym punktem letniska jest Plaza de Espana i odchodzące od niej malownicze uliczki kryjące niewielkie sklepiki i przytulne restauracje. W wolnym czasie można obejrzeć kilka zabytków w postaci XVII-wiecznego ratusza i kilku pałaców pochodzących z tego okresu, a także ciekawy plac targowy, na którym można znaleźć świeże owoce morza i pamiątki z wybrzeża. Doskonałym miejscem na popołudniową wycieczkę jest pobliski Cabo de Penas – skalisty przylądek będący najdalej wysuniętym punktem tej części wybrzeża.

Ribadesella – miasteczko leżące nad rzeką Sella z długą, piaszczystą Playa de St Marina, kilkoma hotelami o różnym standardzie, malowniczym portem rybackim i starówką, na której można spotkać wielu turystów przesiadujących w przyjemnych tawernach. Okoliczną atrakcją jest jaskinia Tito Bustillo z malowidłami sprzed kilkunastu tysięcy lat, a także Szlak Mitologiczny i kościół eremitów Guia. Turyści preferujący aktywne formy wypoczynku mogą wybrać się na zorganizowane spływy kajakowe, wspinaczkę i piesze wędrówki po okolicznych szlakach górskich. W okolicy przygotowano również ciekawe trasy rowerowe.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Llanes – idealne letnisko, w którym można zarówno wypoczywać na plażach, jak i robić wyprawy w malownicze Góry Kantabryjskie. W miasteczku działa kilka dobrych hoteli i wspaniałe restauracje serwujące owoce morza, a wolny czas można spędzić na zwiedzaniu bazyliki w stylu francuskiego gotyku oraz ruin książęcych pałaców. Usatysfakcjonowani z pewnością będą miłośnicy kąpieli morskich, gdyż w okolicy znajduje się kilka ciekawych miejsc do wygrzewania się w promieniach słonecznych, takich jak piaszczyste Playa Balotta i Playa del Sablon.

Comillas – niewielki kurort wypoczynkowy z ładnymi, brukowanymi uliczkami oraz piękną, szeroką i piaszczystą plażą miejską z łagodnym zejściem do wody, z której zadowoleni będą entuzjaści kąpieli słonecznych, a także rodziny z dziećmi lubiącymi bawić się w płytkiej wodzie. W miasteczku można podziwiać nietypową zabudowę modernistyczną oraz jedyny w swoim rodzaju budynek zaprojektowany przez słynnego hiszpańskiego architekta Gaudiego.

Santander – duży, nowoczesny kurort z wieloma luksusowymi hotelami i piękną, szeroką, dobrze zagospodarowaną, piaszczystą plażą, mieniącą się w promieniach słonecznych złotą poświatą. Playa de la Magdalena słynna jest w całej Hiszpanii, od strony lądu ograniczają ją strome klify, a na wodach lazurowego akwenu nigdy nie brakuje miłośników sportów wodnych uprawiających swoje hobby. Wypoczywać również można na nieco mniejszej, otoczonej skałami Playa del Bikini, bajecznej El Sardinero, a także w okolicznych zatoczkach kąpielowych z drobnym, żółtym piaskiem. W mieście nie ma wielu zabytków z racji historycznych pożarów, które zniszczyły starówkę, niemniej jednak do kurortu zaglądają turyści o zasobniejszych portfelach, nastawieni na rozrywki i szampańską zabawę. Niezwykłe jest również położenie samego miasta przy malowniczej zatoce z widokiem na szczyty górskie. Jedynym ocalałym zabytkiem godnym uwagi jest XIII-wieczna katedra, a także angielskie pałacyki Palacio de la Magdalena położone na zalesionym półwyspie. Niezwykłą frajdą dla małych dzieci jest nadmorskie zoo mieszczące się w pomieszczeniach dawnego Palacio Real. Okoliczną atrakcją jest latarnia morska na Cabo Mayor, a także Puente Forado – most o imponującej wysokości powstały z wapiennych skał.

Lerado – kurort dla miłośników dyskotek, pubów i wylegiwania się po nocnych wojażach na przepięknej, malowniczo położonej, dobrze zagospodarowanej, kilkukilometrowej i piaszczystej miejskiej plaży La Salve oraz znajdującej się nieco dalej, mniejszej plaży Regaton. Lerado jest również rajem dla amatorów sportów wodnych za sprawą położenia w zatoce osłoniętej od otwartego morza malowniczym cyplem. W letnisku znajduje się wiele hoteli o wysokim standardzie, kwater prywatnych i tawern z wyśmienitą, lokalną kuchnią, zachęcających swoimi walorami do spędzenia urlopu w tym miejscu. Również starówka Puebla Vieja ma wiele uroków, jej obszar poprowadzony jest wśród sześciu uliczek otaczających kościół Santa Maria de la Asuncion.

Castro Urdiales – przyjemny, malowniczo położony kurort, który poza niebiańskimi, piaszczystymi plażami (Playa del Brazomar z jasnym, drobnym piaskiem i Playa Ostende z ciemnym, gruboziarnistym piachem) przyciąga turystów bogatą ofertą życia nocnego, dobrymi hotelami o różnym standardzie oraz wyśmienitą kuchnią. Na dogodne warunki pogodowe i świetną bazę turystyczno-rekreacyjną mogą zawsze liczyć miłośnicy sportów wodnych, natomiast entuzjaści pieszych wycieczek mogą wybrać się na przepiękną starówkę z domami ozdobionymi drewnianymi balkonami, kościołem Santa Maria i zamkiem Templariuszy.

Zarauz – tętniący życiem kurort z piaszczystą, długą i dobrze zagospodarowaną, najdłuższą na Zieloną Wybrzeżu plażą. Letnisko oferuje w strefie przybrzeżnej wiele atrakcji i możliwość uprawiania sportów wodnych. Oprócz hoteli o różnym standardzie, dyskotek, klubów nocnych i wspaniałych restauracji serwujących baskijską kuchnię, w kurorcie znajduje się kilka miejsc wartych odwiedzenia jak np.: kościół Santa Maria, rezydencja królowej Izabeli II czy XV-wieczna Torre Luzea.

San Sebastian – nie ma takiego kurortu w Hiszpanii jak pobudzająca zmysły duża miejscowość letniskowa położona w autonomicznym Kraju Basków, będąca znaną w całej Europie „perłą oceanu”. Piękno miasta nie bez powodu doceniają co roku tysiące turystów, a przed laty przekonała się o nim królowa Izabela II lecząca nad lazurową wodą swoje dolegliwości. Główną osią kurortu jest ulica 31 de Agosto, która jako jedyna ocalała po słynnym pożarze z 1813 r. Turyści spacerujący wspaniałymi bulwarami docierają na Plaza de la Constitucion z najlepszymi restauracjami i barami serwującymi baskijską kuchnię. Z nielicznych zabytków można zobaczyć klasztor Dominikanów San Telmo oraz gotycki kościół San Vicente. Wielu turystów zagląda do miejscowego akwarium z ciekawymi zbiorami oceanicznymi, wieloma gatunkami stworzeń morskich i wystawą dotyczącą historii żeglugi. Na spacer najlepiej wybrać się na dwa wzgórza: Monte Urgull z Castillo de Santa Cruz de la Mota i olbrzymią figurą Chrystusa oraz na Monte Igeldo ze szlakami spacerowymi i pięknymi widokami. Magnesem przyciągającym turystów są luksusowe hotele, apartamenty i solidna baza rekreacyjna sprawiająca, że urlop z pewnością będzie należał do udanych. Wizytówką niebiańskiego kurortu jest długa, złoto-piaszczysta, wspaniale zagospodarowana i szeroka Playa de la Concha łącząca się z równie piękną Playa de Ondarreta. Zatoka, przy której położony jest kurort i wody przy sąsiedniej Playa de la Zurrida idealnie nadają się do uprawiania wielu dyscyplin wodnych.

Hondarribia – miejscowość letniskowa położona w Kraju Basków,  z doskonałym widokiem na francuską miejscowość Hendaye. Nazwa Hondarribia oznacza „piaszczysty bród na rzece”, a letnisko składa się z dwóch dzielnic, z których każda ma swój urok. Wejścia do starówki otoczonej murami bronią dwie bramy. Jej głównym miejscem jest Plaza de Armas ze średniowiecznym Castillo del Emperador Carlos i starymi kamieniczkami ozdobionymi kutymi balkonami. Do dzielnicy portowej prowadzą piękne bulwary z restauracjami i sympatycznymi barami. Przy porcie znajduje się piaszczysta, zadbana plaża, a jej położenie w zatoce osłoniętej od otwartego morza pozwala amatorom sportów wodnych na szlifowanie swoich umiejętności. W kurorcie znajduje się kilka hoteli o różnym standardzie, a także lotnisko. Lokalną atrakcją jest Monte Jaizkibel z sanktuarium Guadelupe i fortem. Warto pofatygować się w to miejsce chociażby dla pięknych widoków na okolicę i francuskie wybrzeże.

Kuchnia

Różnorodność regionalna, bogactwo smaków i aromaty hiszpańskiej kuchni sprawiają, że stała się ona jedną z najlepszych i najbardziej cenionych na świecie. Bogactwo smaków i odmienność w menu można zauważyć nie tylko porównując potrawy regionów nadmorskich, równinnych czy górskich, ale także między danymi prowincjami, a nawet sąsiednimi miastami. W wielu regionach, głównie centralnych pojawia się kilka takich samych potraw jak gazpacho (chłodnik) czy ajo-arriero (duszony słony dorsz), ale jest wiele kuchni, które tylko w swoim regionie kultywują stare tradycje kulinarne, jak Katalonia, Kastylia-Leon, Lewant oraz miasta Segowia, Cuenca lub San Sebastian.

Cechą charakterystyczną wszystkich kuchni regionalnych jest zamiłowanie do świeżości, a bardzo dobrze rozwinięty transport sprawia, że obrót towarami jest stosunkowo szybki. Bogactwo owoców morza w menu centralnych regionów również nie jest przypadkiem, gdyż kilka godzin po wyłowieniu ryby czy inne morskie specjały są dowożone już do miast środkowej Hiszpanii. Dla ciekawostki można dodać, że właśnie w oddalonym znacznie od morza Madrycie mieści się druga, największa hurtownia ryb na świecie.

Niezwykle popularne w Hiszpanii są tapas – przekąski serwowane do wina, piwa czy jako niewielki danie między głównymi posiłkami. Pochodzą one z Andaluzji i początkowo był to kawałek sera lub szynki kładziony przy szklance z winem, żeby nie dostał się do niej kurz. Dziś każdy region Hiszpanii posiada swoje oryginalne i urozmaicone tapas, a nawet powstały niewielkie lokale gastronomiczne pod tą samą nazwą serwujące tylko przystawki i wino. Za najlepsze tradycyjne przystawki ceniona jest Sevilla, a nowoczesne i wymyślne dostaniemy w San Sebastian. Bywa, że są one podawane w małych ilościach za darmo jeżeli wybieramy wino do degustacji lub inne lokalne trunki.

Hiszpańskie wina znane są na świecie od wielu stuleci, jednak zwiedzając poszczególne regiony tego pięknego kraju odkryjemy lokalne specjały dostępne tylko na małym obszarze przy pobliskich winnicach. Najbardziej znanym i cenionym gatunkiem wig hiszpańskich jest Rioja – czerwone wino wytwarzane z soku owoców rosnących w różnych strefach w regionie o tej samej nazwie. Tradycje jego wytwarzania sięgają aż II w., kiedy to Rzymianie zlecili uprawę winorośli z przeznaczeniem na wino dla legionistów. Istnieje również hipoteza, że szczepy tutejszych roślin dotarły dzięki podbojom Rzymskim do Bordoux, gdzie również wytwarzane są z nich najlepsze wina. W średniowieczu, dzięki położeniu na szlaku do Santiago de Compostella wino zaczęło zyskiwać większą sławę, a w XVI w. poprzez porty morskie w Bilbao oraz Santander eksportowane były do Holandii i Anglii. Pod koniec XVIII w., zainspirowany podróżą do Bordoux ksiądz Don Manuel Quintano z Burgos wprowadził do produkcji dębowe beczki co znacznie poprawiło jakość win i szybkość ich transportu. W połowie XIX w. pobliskie winnice w Galicji, a następnie większość francuskich dotknęły epidemie chorób, co spowodowało przenoszenie się i zwiększenie produkcji regionu La Rioja. Rozwój i ekspansja na rynki światowe zostały zahamowane przez klęskę głodu w latach 30 ubiegłego wieku, kiedy to wykarczowano większość winnic pod uprawy zboża. Wiele winnic działa jednak do dnia dzisiejszego, a w 2 mieszczą się muzea przedstawiające procesy produkcji wina w dawnych latach.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Największą popularnością w tapas i daniach głównych cieszą się owoce morza, które tradycyjnie podawane są na Boże Narodzenie i podczas innych charakterystycznych świąt. W Madrycie znajduje się wiele tawern podających proste dania „frutti di mare” z niewielką ilością dodatków, a w menu pojawiają się nie tylko specjały Morza Śródziemnego, ale też skarby Oceanu Atlantyckiego (z widocznie wyższą ceną).

Obyczaje

Hiszpanie to naród uwielbiający tłum i zabawę. Często spotykają się w barach na rozmowy czy wspólne zabawy uciekając od siedzenia w domu. W większości, nawet niewielkich miast znakomitą porą spotkań są popołudnia, a po 20 ulice i bary zapełniają się ludźmi w każdym wieku, którzy prowadzą konwersacje. Uwielbiają się również bawić, z czego słyną na całym świecie, a ogromna ilość festiwali i świąt jest to tego znakomitą okazją.

Bez wątpienia najsłynniejszą tradycją hiszpańską jest korrida – widowisko walki człowieka z bykiem oglądane na specjalnie przystosowanych arenach i ogromnymi wodowaniami. Ten rodzaj rozrywki przywędrował razem z plemionami arabskimi i stanowił widowisko tylko dla elity. Torreador walczący z bykiem – z czasem posiadający bogato zdobione stroje i nakrycie głowy – drażni i zachęca byka do walki czerwoną płachtą (muletą), by ostatecznie wbić mu w kark włócznię. Bycie torreadorem było niegdyś zajęciem dla wybrańców, a niezwykła odwaga i spryt były nagradzane pozycją w społeczeństwie. W większości krajów, gdzie rozprzestrzeniły się hiszpańskie tradycje, ze względu na brutalność widowiska zamienione zostało ono na przedstawienie teatralne, jednak w samej Hiszpanii od wielu lat coraz bardziej budzi sprzeciw różnych środowisk. Niektóre regiony Hiszpanii jednak wycofują się z tradycyjnej korridy – jak. np. Parlament Katalonii rezygnujący z krwawych przedstawień od 1 stycznia 2012.

Najbardziej znanym tańcem hiszpańskim jest bez wątpienia flamenco – niezwykle ekspresyjny taniec nawiązujący do tradycji andaluzyjskich cyganów. Związane są z nim nie tylko specyficzna muzyka i śpiew, ale również barwne stroje, mimika twarzy i gesty tancerzy. Panie dumnie prezentują się w falbaniastych sukniach i kolorowych gorsetach, a panowie noszą czarne lub granatowe, obcisłe spodnie i białą koszulę z apaszką. Taniec ten wykonywany jest zarówno w parze jak również solo najczęściej przy akompaniamencie gitary, ale zdarza się też, że dodatkowo w tle brzmi flet lub wiolonczela. Najważniejszy we flamenco jest rytm – wygrywany na bębnach, kastanietach, obcasami butów, a do najczęstszych rekwizytów należą wachlarze, kwiaty i chusty. Występy odbywają się w specjalnych barach, czasem w tawernach, na niewielkich scenach teatrów, a czasem nawet na ulicach. Ekspresja, duma, żywiołowość i piękno tańca wymownie odzwierciedla przywiązanie Hiszpan do tradycji i potwierdzenia swego pochodzenia.

Mieszkańcy różnych regionów kraju bardzo się od siebie różnią, na co wpłynęła długa historia kraju, dostęp do zasobów naturalnych czy uleganie wpływom innych narodów. Dlatego często Hiszpanie mówią o sobie, że nie są jednolitym narodem, ale dzięki temu bardzo ciekawym i zróżnicowanym. Większość cudzoziemców kojarzy Hiszpanię z gorącą Andaluzją, gdzie dumni i bardzo doświadczeni przez los Hiszpanie wyrażają emocje poprzez rytmy flamenco. Z kolei Galicja to zielone wzgórza zasnute często mgłą, gdzie konserwatywni, ale gościnni mieszkańcy uwielbiają wracać do przeszłości. Katalończycy i Baskijczycy marzą o zauważeniu ich odrębności politycznej, społecznej i kulturalnej, a nawet niezależności od Hiszpanii. Tradycje regionalne tych terenów najlepiej uwidaczniają się w małych miejscowościach żyjących swoim powolnym życiem.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Dla Hiszpanów bardzo ważna jest rodzina, nie tylko jako duże, wielopokoleniowe zgromadzenie ale jako oparcie i siła społeczna. Wynikają z tego cechy szczególne tego społeczeństwa - odwaga w głoszeniu swoich poglądów, dążenie do realizacji celów, otwartość na nowości i przystosowanie do zmian. Mimo, że zazwyczaj największym autorytetem rodziny był mężczyzna, to właśnie kobieta wpływa najbardziej na życie rodziny. Radykalne zmiany w modelu rodziny i roli kobiet nadeszły po śmierci Franco i obaleniu reżimu. Wcześniej, jeszcze w latach 70. ubiegłego stulecia kobieta chcąc wyjechać z miast musiała posiadać pisemne upoważnienie męża do opuszczenia rodziny – oczywiście na krótko. Dziś liczba zawieranych małżeństwa od tamtej pory spadła prawie o połowę, a emancypacja i zaczerpnięcie modeli rodzinnych z innych krajów rozwiniętych poskutkowały lżejszym traktowaniem tradycji rodzinnych.

Cechą łączącą wszystkich Hiszpan jest luźne podejście do poczucia czasu. Radość płynąca z życia oraz spotkania z przyjaciółmi czy czas dla siebie są w tej kulturze równie ważne jak praca, a słynne powiedzenie "manana" – czyli przekładanie wszystkiego na później stało się wręcz tradycją i normalnym podejściem do załatwiania spraw. Umawiając się z Hiszpanem na spotkanie trzeba dokładnie ustalić godzinę, bo często podczas spóźnień pojawia się wymówka, że godzina ma 60 minut. Takie podejście do życia sprawia, że osoby z innych krajów Europy często źle odbierają ich niepunktualność, ale sami Hiszpanie podchodzą do tego jak do normalnego trybu życia.

Lokalnym obyczajem jest spędzanie czasu w „sidrerias” – restauracjach serwujących regionalne potrawy oraz cydr wytwarzany od czasów średniowiecznych. Picie lekkiego alkoholu produkowanego na bazie jabłek jest prawdziwym rytuałem, w którym udział powinien wziąć każdy turysta. Nalewany z dużej wysokości cydr musi w naturalny sposób wytworzyć bąbelki. Cydr spożywany jest w towarzystwie przyjaciół i klientów baru zawsze z jednego kieliszka krążącego wśród biesiadników.

Aktywny wypoczynek

Zielone Wybrzeże ze swoimi długimi i piaszczystymi plażami posiada idealne warunki do uprawiania sportów wodnych takich jak kitesurfing, windsurfing, surfing i żeglarstwo. W większości kurortów znajduje się szeroki wachlarz ofert wypożyczalni sprzętu wodnego, motorówek, skuterów i jachtów.

Zaletą regionu jest również fakt, iż oprócz położenia przy malowniczej Zatoce Biskajskiej ma dostęp do pobliskich gór, w których można uprawiać wiele dyscyplin sportowych i spędzać czas na rekreacyjnym wypoczynku. Najwyższe Pasma Gór Kantabryjskich tworzą niepowtarzalne krajobrazy i idealnie nadają się do uprawiania wspinaczki górskiej, trekkingu, turystyki pieszej i rowerowej. Najlepszym punktem wypadowym do słynnego parku Picos de Europa jest miejscowość Cangas de Onis.

Wycieczki Fakultatywne

Oviedo – duże miasto północnej części Hiszpanii wybudowane w VIII w. wokół uniwersytetu i klasztoru, a także dawna stolica historycznej Asturii, która zapisała się w historii jako ostatni chrześcijański bastion opierający się podbojowi Maurów. O bogatej historii miasta świadczą okazałe budynki administracyjne i świątynie, a także piękna starówka z plątaniną wąskich uliczek, po której spacer przenosi turystów w czasy średniowiecza. W centrum starówki wznosi się jej najważniejszy zabytek, jakim jest gotycka katedra San Salvador, której założycielem był król Alfons II. Jej charakterystyczną częścią jest ciesząca oczy turystów jedna z najpiękniejszych w Hiszpanii wież kościelnych, a także bogate wnętrza ze skarbcem Camara Santa oraz wykonanym ze złota symbolem Asturii, jakim jest Krzyż Zwycięstwa. Przed świątynią rozpościera się ciekawy Plaza de Alfonso II, a turystów przyciąga dodatkowo położone niedaleko Museo Provincial de Bellas Artes, prezentujące dzieła sztuki z okresu renesansu i baroku. Perełką architektoniczną Zielonego Wybrzeża jest Palacio de Santa Maria del Naranco – powstały za panowania króla Ramira I pałac przebudowany w późniejszych wiekach na świątynię. Budowla usytuowana jest na lesistym wzgórzu za miastem i przyciąga turystów tajemniczym wyglądem. Prowadzi do niej przyjemny szlak spacerowy, zahaczający również o drugą świątynię z mistyczną poświatą, jaką jest kościół San Miguel de Lillo. Obydwie świątynie są przykładem architektury asturyjskiej i dzięki unikalnemu charakterowi wpisano je na Listę Światowego Dziedzictw UNESCO. Koniecznie trzeba przespacerować się najbardziej ruchliwą ulicą miasta biorącą swój początek przy Plaza de la Escandalera. Spacerowy trakt szczególnie wieczorami zapełnia się dziesiątkami turystów poszukujących przytulnych miejsc na spędzenie wolnego czasu, a takich w Oviedo nie brakuje.

Picos de Europa – turyści poszukujący mocnych wrażeń i wspaniałych widoków powinni udać się do miejscowości Cangas de Onis leżącej na przedgórzu wspaniałego Parque Nacional Picos de Europa. W samym miasteczku można zwiedzić rzymski most oraz kościół eremicki Santa Cruz będący najstarszą w Hiszpanii zachowaną budowlą sakralną pochodzącą z 437 r. Sam park poprzecinany licznymi wąwozami składa się z trzech masywów, na których wytyczono wiele krajobrazowych szlaków wędrownych o różnych stopniach trudności. W góry najlepiej przyjechać w miesiącach wakacyjnych, kiedy prężnie działa infrastruktura turystyczna i nie ma tylu opadów, co wiosną i jesienią. Miłośnicy aktywnego wypoczynku mogą skorzystać ze spływów kajakami, canoe i tratwami, jazdy konnej, skoków na bungee i spadochronach, a także wielu innych, ciekawych form organizowanych przez poszczególne biura. Najpopularniejsze trasy biegną dnem wąwozu Cares, a na wiele szczytów można dojechać kolejką górską. Wśród malowniczych gór znajdują się również niezwykłe miejsca, takie jak Covadonga znana z pierwszej zwycięskiej bitwy chrześcijan z Maurami czy magiczne jeziora Enol i Ercina.

Jaskinie de El Soplao – kilkanaście kilometrów na południe od San Vicente znajdują się niezwykłe jaskinie z rzadko spotykanymi formami skalnymi, które można zwiedzić podczas wędrówki specjalnie przygotowanymi łatwiejszymi lub trudniejszymi szlakami spacerowymi.

Jaskinie Altamira – replikę niezwykłej jaskini znajdującej się około 30 km na zachód od Santander, w której naukowcy odkryli pochodzące sprzed kilkunastu tysięcy lat wielobarwne malowidła naścienne należące do kultury magdaleńskiej, można podziwiać w Museo Nacional y Centroo de Interpretacion de Altamira. Tajemnicze jaskinie nazywane są przez turystów „kaplicą sykstyńską sztuki jaskiniowej”.

Bilbao – duże miasto położone po dwóch stronach rzeki Nervion, którego nazwa oznacza dosłownie „dwa brzegi”. Turyści zaglądają do prężnie działającego ośrodka przemysłowego z ważnym portem, by zobaczyć ciekawą starówkę, na którą najlepiej dostać się od strony mostu Arsenal. Najważniejszym miejscem Casco Viejo jest Plaza Nueva otoczony eleganckimi arkadami z leżącą w pobliżu katedrą de Santiago. Starówkę wyznacza siedem uliczek, wśród których turyści mogą znaleźć gwarne restauracje serwujące wyśmienitą kuchnię oraz sklepy z pamiątkami. Jednym z najstarszych obiektów, którego budowę rozpoczęto w XV w. jest ciekawa architektonicznie Basilica de Begona przebudowywana co kilka wieków, dzięki czemu zawdzięcza swój nietypowy charakter. Warto również zwiedzić położoną na obrzeżach miasta fortecę Castillo de Butron oraz średniowieczną Castillo de Munatones. Niezwykle interesująca jest nowa część miasta, z której można podziwiać imponujące Monte Artxanda. Widoki z samego wzgórza są idealnym tematem fotograficznym, a można się tam dostać w ciekawy sposób za sprawą Funicular de Artxanda – zadziwiającej kolejki wybudowanej w 1931 r., wynoszącej turystów na wysoką górę. Wizytówką miasta jest Muzeum Guggenheima mieszczące się w zadziwiającym, futurystycznym budynku, zachwycającym każdego turystę. Błyszcząca się w słońcu bryła pobudza wyobraźnię, w jej konstrukcji nie ma ani jednej płaskiej powierzchni, a wnętrza kryją arcydzieła sztuki współczesnej. Turyści mogą między innymi obejrzeć obrazy takich twórców jak Picasso, Cezanne czy Warhol, chociaż w muzeum co roku prezentowane są nowe ekspozycje, a cała placówka jest miejscem obfitym w wydarzenia kulturalne. Chociaż Bilbao nie ma bezpośredniego dostępu do plaż, wielu turystów po zwiedzeniu miasta wybiera się do okolicznych kurortów Gorliz, Getxo, Sopelana i Plentzia, by tam oddać się błogiemu wypoczynkowi.

Vitoria-Gasteiz – pradawną osadę, która jest obecnie stolicą Kraju Basków, ufundował król Nawarry Sancho VI Mądry w 1181 r. Turyści zaglądają do ciekawego miasta, by poczuć baskijski klimat, spróbować tradycyjnej kuchni oraz zwiedzić kilka zabytków. Uliczki starego miasta tworzą skomplikowaną sieć, po której spacer może okazać się ciekawym przeżyciem. W jej obrębie znajduje się kościół San Miguel z fasadą ozdobioną patronką miasta – Białą Madonną. Na regionalne czekoladowe trufle najlepiej wybrać się w okolicę otoczonego kolumnami Plaza de Espana, by później zwiedzić ciekawą katedrę Santa Maria, zabytkowy dom El Portalon i muzeum sztuki współczesnej Atrium. Owocna w wiedzę może być wyprawa do kilku pozostałych muzeów, z których najciekawsze jest Muzeum Kart do Gry oraz Museo de Arte Vasco promujące współczesnych baskijskich artystów.

Parque Natural de Gorbeia – zmęczeni plażowaniem turyści mogą wybrać się na krajobrazowe szlaki rezerwatu obejmującego masyw Gorbeia. Prawdziwą przygodę można przeżyć zwiedzając najciekawsze miejsce parku, jakim jest trasa prowadząca pod wodospadem Gujuli. Przy okazji warto również zobaczyć malowniczo położone sanktuarium Nuestra Senora de Oro oraz baśniową świątynię Santiago Apostol. Najlepszą bazą wypadową do zwiedzania parku i skalistego kanionu de Delika, z którego bije źródło rzeki Nervion jest miejscowość Murgia.

Pampeluna – miasto znane przede wszystkim z interesującego wydarzenia, jakim jest Fiesta de San Fermin, podczas której dzieją się niezwykłe rzeczy przyciągające jak magnes tysiące turystów. Głównym punktem obchodów jest słynna na całym świecie gonitwa ludzi i byków, kiedy rozwścieczone zwierzęta gonią śmiałków trasą prowadzącą z Plaza de Santo Domingo do Plaza de Toros z pomnikiem Ernesta Hemingwaya, który fiestę opisywał w swoich książkach. Pasjonujące widowisko obserwują tysiące turystów przybywających do Pampeluny w połowie lipca. Emocjonującą gonitwę wyświetlają telebimy ustawione w różnych miejscach miasta, a całość relacjonuje hiszpańska telewizja. Na obchody święta składają się również liczne procesje oraz przemarsz tzw. wielkoludów i wielkogłowych. Miejscowość jest także ważnym centrum turystycznym za sprawą pielgrzymów zmierzających do Santiago de Compostela. Oprócz niezwykłych widowisk można zobaczyć ciekawe zabytki oraz kręte i wąskie uliczki starego miasta kryjące architektoniczne niespodzianki. Ciekawe są między innymi kościoły San Saturnino i San Nicolas, a także wznosząca się na krańcu starego miasta gotycka katedra z grobowcem króla Carlosa III i jego żony. Główną arterią spacerową jest odchodząca od Plaza del Castillo aleja Paseo de Sarasate z najciekawszymi sklepami i restauracjami. Nieco więcej informacji na temat regionu geograficznego, w którym leży Pampeluna obrazuje turystom Museo de Navarra. Po zwiedzeniu najstarszego kościoła katolickiego w mieście – San Saturnino, można z powodzeniem udać się na zasłużony wypoczynek do pięknego parku urządzonego wewnątrz imponującej cytadeli. 

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Santiago de Compostela – znane nie tylko w Hiszpanii, ale również w całej Europie niezwykłe miasto z wieloma walorami turystycznymi i trzecie po Jerozolimie i Rzymie miejsce chrześcijan uważane za święte. Cały ośrodek został uznany za pomnik kultury narodowej i uhonorowany wpisem na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Santiago to również słynne miejsce pielgrzymkowe z niezwykłą katedrą, która oprócz wiernych przyciąga swoją aurą wielu turystów. Według legendy w 813 r. pewien pustelnik odnalazł szczątki św. Jakuba – brata ewangelisty Jana i dzięki temu odkryciu wybudowano w tym miejscu miasto, które w szybkim czasie stało się celem pielgrzymek. Najwięcej turystów i pielgrzymów przyjeżdża do Santiago 25 lipca, w dniu św. Jakuba, kiedy za dnia odbywają się obrzędy religijne, a wieczorami imprezy kulturalne i pokazy sztucznych ogni. Najważniejszym zabytkiem miasta jest  Catedral de Santiago de Compostela zbudowana w miejscu odnalezienie szczątków świętego. Turystów i pielgrzymów przybywających po raz pierwszy na ogromny plac katedralny Praza do Obradorio z wieloma cennymi zabytkami zachwyca barokowa budowla z granitu otoczona potężnymi dzwonnicami. Wspaniały zabytek został wzniesiony w latach 1060-1211, a jego wnętrze ukończono dopiero w XVII w. Fasadę zdobi posąg św. Jakuba w stroju pielgrzyma z charakterystycznym kapeluszem, z laską w dłoni i symboliczną muszlą, a także wiele innych figur przedstawiających Chrystusa, apostołów i proroków. Cały zespół sakralny jest tak nietypowym miejscem, że o jego pięknie trzeba przekonać się na własne oczy, by ocenić misterne umiejętności budowniczych. Podobnym przeżyciem jest zobaczenie ołtarza głównego, niezwykłej kadzielnicy obsługiwanej przez kilku mnichów, a także romańskiej rzeźby św. Jakuba, do której ustawiają się kolejki wiernych. Czarująca jest także pozostała część miasta z wieloma ciekawymi zabytkami, po której spacer w zadumie po zwiedzeniu katedry może okazać się dobrym sposobem na złapanie oddechu. Na zwiedzanie centrum pełnego placów, kościołów i wielu innych ciekawych budowli z pewnością będzie trzeba przeznaczyć dodatkowe kilka godzin. Z całym szlakiem pielgrzymkowym najlepiej zapoznać się w Muzeum Pielgrzymek, by chociaż w minimalnym stopniu wyobrazić sobie jak ważnym miejscem w świecie chrześcijańskim, kulturze i historii Hiszpanii jest Santiago de Compostela.

Lugo – urocze miasto, które zostało wzniesione na miejscu celtyckiej osady nad rzeką Minho, a jego nazwa pochodzi od celtyckiego boga światła o imieniu Lugh. Jako jedyne hiszpańskie miasteczko Lugo w całości otoczone jest dobrze zachowanymi murami rzymskimi, na tyle szerokimi, że można po nich spacerować. Do wnętrza obwarowań prowadzi kilka bram ułatwiających komunikację między starą i nową częścią miasta. Strudzeni spacerowicze powinni odpocząć w kawiarence przy Parque Rosalia de Catrso, by nabrać sił przed zwiedzeniem romańskiej katedry z trzema charakterystycznymi wieżami, Museo Provincjal ze zbiorami obejmującymi różne formy sztuki galicyjskiej, a także placu Praza Maior z XVII-wiecznym ratuszem i dobrymi restauracjami.

Burgos – niezwykłe miasto, w którym od wieków krzyżowały się szlaki handlowe, a jego początki sięgają roku 884, kiedy w niewielkiej osadzie wybudowano fortecę zabezpieczającą okoliczne tereny przed najazdami muzułmanów. Burgos w swojej historii do XV w. było stolicą Zjednoczonych Królestw Kastylii i Leonu, zdobył je cesarz Napoleon w 1813 r., a podczas hiszpańskiej wojny domowej sprzed II wojny światowej w mieście swoją siedzibę założył generał Franco. Właśnie niedaleko Burgos przyszedł na świat narodowy bohater Hiszpanii El Cyd Campeador symbolizujący obecnie walkę chrześcijan z Maurami. Wspaniały pomnik Cyda na koniu góruje nad Puente de San Pablo – głównym mostem prowadzącym do starego miasta. W jego pobliżu, na malowniczej, zadrzewionej promenadzie Paseo del Espolon kwitnie życie nocne i spotkać można najwięcej turystów. Najważniejszym zabytkiem w mieście jest położona na tarasie u stóp wzgórza zamkowego strzelista gotycka katedra zbudowana z białego wapienia, pod którą kamień węgielny wmurował w 1221 r. król Ferdynand III Święty. Misterne iglice, fasada i bogato zdobione portale główne należą do najbardziej niezwykłych osiągnięć sztuki gotyku, które olśniewają turystów niepowtarzalnością i kunsztem wykończenia. Podobnie zachwycające jest wnętrze świątyni z licznymi kaplicami uchodzącymi za mistrzowskie dzieło sztuki dekoracyjnej. W katedrze pod posadzką znajduje się grobowiec Cyda i jego małżonki Jimeny. Chociaż pozostałe kościoły Burgos pozostają w cieniu katedry warto zobaczyć z zewnątrz przynajmniej ich część, by przekonać się o zadziwiających umiejętnościach ich budowniczych. Wejścia do starówki przy Arco de Santa Maria strzegą hiszpańscy bohaterowie i królowie, warto zasiąść na chwilę na Plaza Mayor, by przy kawie i w otoczeniu krużganków obserwować spacerujących po placu turystów i mieszkańców miasta. W Burgos warto dodatkowo zwiedzić dwa ciekawe klasztory: Real Monasterio de las Huelgas i Cartuja de Miraflores, a także górujące nad starówką ruiny zamku, których okolica jest najlepszym miejscem do podziwiania miasta z nieco wyższej perspektywy.

Leon – nazwa miejscowości położonej u stóp Gór Kantabryjskich wiąże się z legionem rzymskim, który w 68 r. n.e. założył w tym miejscu swoje obozowisko. Osadę zniszczyła armia arabska, natomiast odbudował ją w XI w. król Alfons V. Większość najznamienitszych zabytków pochodzi z okresu, kiedy Kastylia przewodziła zjednoczonemu królestwu. Najważniejszym z nich jest katedra uchodząca za jedną z najpiękniejszych, wczesnogotyckich budowli hiszpańskich. Jej architekci wzorowali się na francuskich katedrach światła, imponują dwie wieże, zachodnia fasada zdominowana przez wielką rozetę oraz witraże zajmujące ogromne powierzchnie, dzięki którym można podziwiać grę wpadającego światła z mrokami panującymi wewnątrz świątyni. Liczne elementy wykończenia zachwycają misternym wykonaniem oraz dbałością o szczegóły. Katedra niesamowicie wygląda również w nocy, kiedy jej wnętrze rozświetla się tęczą kolorów wyraźnie wyróżniającą się na tle ciemnego nieba. W trakcie zwiedzania katedry warto zwrócić uwagę na rzeźbę św. Jakuba w kapeluszu pielgrzyma, której dotykają pielgrzymi podążający do Santiago de Compostela wierząc, że dzięki temu zapewnią sobie powodzenie w wędrówce. Historię miasta najlepiej obrazuje Museo de Leon z wieloma ciekawymi zbiorami rzeźb i obrazów. Na miejscowym Plaza Mayor otoczonym domami z arkadowymi galeriami często odbywają się targi i jarmark, więc nie zaszkodzi w wolnej chwili rozejrzeć się za jakąś ciekawą pamiątką. Gwarny plac wchodzi w skład Mokrej Dzielnicy, zwanej tak ze względu na ogromną ilość spożywanych tam trunków, w której znajdują się przyjemne restauracje i nastrojowe bary, a także kwitnie życie nocne.

Wycieczki do Francji:

Pau – stolica francuskich Pirenejów znana z łagodnego klimatu i pięknych widoków na ośnieżone szczyty gór. Historia regionu wiąże się z dziejami stolicy, która powstała na przełomie X i XI w., a od 1464 r. była centralnym ośrodkiem hrabstwa Bearn. W Pau wybuchła rewolta po tym, jak król Henryk IV Burbon przyłączył Bearn i Nawarrę do korony francuskiej, a powstanie krwawo stłumił Ludwik XIII. Rozwój miasta i regionu wiąże się z wybudowaniem Uniwersytetu w 1722 r., a także z popularnością turystyczno-rekreacyjną, którą miasto zyskało już w XVIII w. Obecnie z kurortu korzysta wielu Francuzów i turystów z całej Europy. Miasto posiada również kilka ciekawych zabytków, które można oglądnąć w wolnym czasie. Najbardziej znanym jest Chateau de Pau – zamek pierwotnie wybudowany jako twierdza, natomiast w XVI wieku przekształcony w piękny pałac, w którym urodził się przyszły król Francji Henryk IV. W zamku warto zwiedzić liczne komnaty z bogatym wystrojem, podziwiać można dodatkowo efektowne wieże i renesansowe skrzydła otaczające dziedziniec. W zamkowych ogrodach, w których warto spędzić czas na przyjemnym spacerze można przy okazji zobaczyć wieżę Tour de la Monnaie. Z zamku w kierunku centrum najlepiej wydostać się wspaniałą promenadą widokową Boulevard des Pyrenees, która uchodzi za dumę miasta i zawsze można spotkać na niej spacerujących turystów. Wiele ciekawych obrazów znanych artystów prezentuje Musee des Beaux-Arts, natomiast w Musee Brandotte można zobaczyć między innymi odtworzone wnętrze XVIII-wiecznego domu.

Lourdes – znane miejsce pielgrzymkowe Kościoła katolickiego goszczące rokrocznie wielu wiernych i turystów zainteresowanych objawieniami maryjnymi. Niewielkie miasteczko stało się słynne za sprawą pasterki Bernadetty Soubirous, której w 1858 r. ukazywała się Matka Boska. Bezpośrednio nad grotą, w której miały miejsce objawienia wzniesiono Sanktuarium Matki Boskiej z Lourdes. Do Górnej Bazyliki prowadzą monumentalne schody, nad wejściem wznosi się strzelista wieża, a w podziemiach odbywa się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wnętrze drugiej bazyliki zwanej Różańcową pokrywają zadziwiające mozaiki wywołujące niepowtarzalny nastrój. Najważniejszym miejscem w sanktuarium jest Grotte des Apparitions, czyli Grota Objawienia z figurką Matki Boskiej wykonaną z marmuru w 1863 r. według opisu samej dziewczynki, która w późniejszych latach została uznana świętą. Ważnym miejscem jest również kościół św. Bernadetty z dużym kompleksem przeznaczonym dla pielgrzymów, a także droga krzyżowa poprowadzona po malowniczym wzgórzu. Samo miasteczko jest miejscem pełnym kontrastów, obok straganów z pamiątkami i dewocjonaliami można podziwiać wspaniałe otoczenie oraz piękną starówkę. Warto zajść do muzeum poświęconego św. Bernadetcie, by nieco przybliżyć sobie jej postać i później zwiedzić miejsca jej poświęcone. W miasteczku znajduje się jeszcze kilka ciekawych muzeów, Zamek-Fort oraz okoliczny szczyt Pic du Jer, z którego najlepiej podziwiać malowniczą okolicę. Warto również zaglądnąć do okolicznych jaskiń Grottes de Bertharram, które między innymi zwiedza się łódką.

Biarritz – pełne przepychu wille, luksusowe hotele na malowniczych skałach i szerokie, piaszczyste plaże charakteryzują zamożny kurort znany dzięki cesarzowej Eugenii, żonie Napoleona III, która w tym mieście wybudowała swoją rezydencję. Wody zatoki znane są z wysokich fal doskonale nadających się do uprawiania sportów wodnych, najlepsze plaże to piaszczyste La Grand Plage i Plage de la Cotes des Basques położone w dwóch zatokach z biegnącymi przy nich eleganckimi bulwarami. Poza wypoczynkiem na plażach turyści spacerują po wspaniałym mieście z ciekawymi muzeami, porcie rybackim oferującym wyborne tawerny, a także zwiedzają kościół św. Eugenii, kaplicę cesarską, cerkiew św. Aleksandra Newskiego i latarnię morską. Turyści z dziećmi koniecznie powinni zajrzeć do Muzeum Morskiego, w którym oprócz wielu gatunków ciekawych ryb można zobaczyć widowiskowe pokazy tresury. Najlepszym punktem widokowym jest Rocher de la Vierge – Skałka Matki Boskiej z posągiem świętej.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się na Zielone Wybrzeże?
Sezon letni zaczyna się tu już w maju i trwa do połowy października, kiedy temperatura powietrza przekracza 25°C. Mimo wysokich temperatur w środku lata temperatura nie jest zbyt uciążliwa dzięki bryzie znad Zatoki Biskajskiej, jednak jest odczuwalna w głębi lądu i dużych miastach.

Na Zielone Wybrzeże warto wybrać się w okresie licznych fiest. Ciekawa jest przykładowo Fiesta de Orujo w miasteczku Potes, na którą w listopadzie zjeżdżają miłośnicy trunku wytworzonego z pestek winorośli, jakim jest „orujo”. Wielu turystów przyjeżdża do popularnego kurortu Santander na sierpniowy Międzynarodowy Festiwal Muzyczny, niemniej miejsca noclegowe trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem. Wczasowicze wypoczywających na wybrzeżu w lipcu wybierają się do pobliskiej Pampeluny, by wziąć udział w niezwykłej fieście Sanfermines ze słynną gonitwą byków i ludzi.

Jaka waluta obowiązuje w Hiszpanii i jakie są orientacyjne ceny?
W Hiszpanii od 2002 r. obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach. Mimo dużej dostępności owoce morza należą do najdroższych morskich specjałów, jednak w większości miejscowości jest wiele niewielkich tawern gdzie można spróbować taniej regionalnych potraw.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Zielonym Wybrzeżu?
Wśród pamiątek największą popularnością cieszą się wachlarze, zdobione kastaniety, biżuteria, ceramiczne wyroby oraz gadżety związane z Madrytem. Często kupowane są wina, które nie są eksportowane za granicę, owoce i duże kawałki wędzonych szynek jamon, z których słyną okoliczne regiony. W wielu miasteczkach jest bardzo wiele tradycyjnych, niewielkich sklepików, warsztatów rzemieślniczych i sklepów z artykułami sakralnymi. Do innych najczęściej kupowanych pamiątek należą kolorowe suknie do flamenco, gitary, czarne byki i gadżety związane z poszczególnymi miejscowościami i regionem.

Jaki czas obowiązuje w Hiszpanii?
Mimo dużej odległości od Polski, w Hiszpanii obowiązuje taki sam czas jak u nas.

Jakie plaże są na Zielonym Wybrzeżu?
Całe Zielone Wybrzeże rozciągające się od Figureas do Hondambii przy granicy francuskiej jest rajem dla turystów poszukujących pięknych, piaszczystych plaż. Wśród dziesiątek kurortów cieszących się dużą popularnością najlepsze, piaszczyste i dobrze zagospodarowane plaże znajdują się w Gijon, Tapia de Casariego, Aviles, Santander, Lerado i San Sebastian.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jak poruszać się po Zielonym Wybrzeżu?
Od granicy francuskiej, w niedalekiej odległości od wybrzeża biegnie płatna autostrada, którą można dojechać do najważniejszych kurortów i miejscowości takich jak San Sebastian, Bilbao, Santander, Gijon i Ovideo. Między miejscowościami turystycznymi istnieje wiele połączeń autobusowych, a nawet kolejowych. Jeżeli planujemy odbyć nieco dalszą podróż szybka koleją warto kupić bilet wcześniej, gdyż w dniu wyjazdu przeważnie brakuje miejsc.

W większych miejscowościach turystycznych znajdują się wypożyczalnie samochodów, które ułatwiają indywidualne zwiedzanie regionu. Polskie prawo jazdy jest wszędzie akceptowane, jednak należy pamiętać, że jeżeli poruszamy się samochodem z obcą rejestracją nie podlegamy kredytowaniu mandatów, czyli mandat musi być zapłacony na miejscu lub przed wyjazdem z kraju, gdyż nie zezwala się na opuszczenie kraju z długiem wobec państwa.

Jakie są ograniczenia celne w Hiszpanii?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Hiszpanii?
Publiczna służba zdrowia jest w Hiszpanii bezpłatna w podstawowym zakresie, o ile posiadamy wydaną przez NFZ Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), o którą należy postarać się przed wyjazdem. Nie obowiązuje ona jednak w przypadku prywatnych wizyt i szpitali niepaństwowych gdzie należy mieć dodatkowe ubezpieczenie lub samemu opłacić leczenie. W zależności od ubezpieczyciela podawane są przed wyjazdem dane firm współpracujących, do których należy się zwrócić w razie konieczności skorzystania z prywatnej pomocy lekarskiej.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym nas do pobytu na terenie Hiszpanii jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują nas te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli nasz pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów w Hiszpanii.

Najbliższe ambasady i polskie placówki dyplomatyczne:

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Hiszpanii
Hiszpania, Madryt, Guisando 23 bis, 28035
Tel.: +34 913 736605 Tel. dyżurny: +34 913 769555
www.madryt.polemb.net

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Wydział Konsularny Ambasady RP w Madrycie
Hiszpania, Madryt, Goya 15 4°, 28001
Tel.: +34 914 362 632 Faks: +34 913 736 624

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Vigo
Hiszpania, Vigo, Ctra. Colegio Universitario, 16, 36310
Tel.: + 34 986 469 330 Faks: +34 986 469 269
polonia@anfaco.es

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Pampelunie
Hiszpania, Pampeluna, Avda. Pio XII, 1, 4-5 Planta, 31002
Tel.: +34 948 221 303 Faks: + 34 948 227 007
polska-consulado@gimex.es

Hiszpania: Andaluzja , Andaluzja - Costa Almeria , Aragonia , Barcelona , Costa Azahar , Costa Blanca , Costa Brava , Costa De La Luz , Costa del Sol , Costa Dorada , El Hierro , Estremadura , Formentera , Fuerteventura , Galicja , Gran Canaria , Ibiza , Kastylia - La Mancha , Kastylia - Leon , Katalonia , La Gomera , La Palma , Lanzarote , Madryt , Majorka , Minorka , Teneryfa , Zielone Wybrzeże

Wybierz region Andaluzja , Andaluzja - Costa Almeria , Aragonia , Barcelona , Costa Azahar , Costa Blanca , Costa Brava , Costa De La Luz , Costa del Sol , Costa Dorada , El Hierro , Estremadura , Formentera , Fuerteventura , Galicja , Gran Canaria , Ibiza , Kastylia - La Mancha , Kastylia - Leon , Katalonia , La Gomera , La Palma , Lanzarote , Madryt , Majorka , Minorka , Teneryfa , Zielone Wybrzeże